Na początku, warto wspomnieć, że Yurushia miała dość trudne dzieciństwo. Na początku kochała swoją matkę, jednak ta podporządkowywała się ojcu: uważała to za normalne. Ojciec natomiast był tradycjonalistą i kładł nacisk na dyscyplinę. Oznaczało to sztywny zestaw reguł i wymagań: jego wizją było to, że jej dzieci pójdą w jego ślady i dołączą do wojska. Mała dziewczynka, która była wcześniakiem, który wymagała znacznie więcej uwagi niż inne dzieciaki w swoim wieku. Oczywistym było, że ta nie podoła temu wymaganiu i nigdy nie będzie miała okazji  na ułożenie ciepłych relacji z tak ważnym dla niej rodzicem. Całą historię dopełnia fakt, że ta nigdy nie potrafiła spełnić nadziei, których ten w niej pokładał. Co nie tylko wywoływało u niej frustrację, ale również czyniło ją celem jego agresji, który po prostu nie rozumiał, że dziewczynka jest bardzo słaba. Tak więc Shia była dobrym przykładem osoby wrażliwej, która została mentalnie, ale przede wszystkim fizycznie zraniona.
Tak więc Yurushia musiała stworzyć dobrze działającą barierę, która pozwoliłaby jej przetrwać bez ciągłego popadania w depresję. Taką barierą była właśnie jej starsza siostra, która musiała sprostać wymaganiom, które stawiał przed nią ich ojciec i które były jeszcze wyższe, bo Yuru była spisana na straty. Siostra Yuru była jak Imperator Palpatine dla Anakina: potrafiła powiedzieć Yuru to, czego ta chciała usłyszeć.
Jako, iż nie była zdolna fizycznie, skupiła się całkowicie na zdobywaniu wiedzy, bo to nie sprawiało jej tyle problemu. Długie Dnie spędzone w łóżku pozwalały zabijać nudę książkami. Szybko odgrodziła się od swoich rodziców i kolegów, kryjąc się za ścianą zbudowaną z jej własnego intelektu. W pewnym momencie uznała ich za ludzi, którzy po prostu nigdy nie będą w stanie jej zrozumieć. Zaczęła również postrzegać świat głównie przez fasadę intelektualizmu, bez typowych dla ludzi środków poznania świata, takich jak empatia emocjonalna. Zaczęła korzystać głównie poprzez fasadę poznawczą. Yurushia jest jednak osobą wrażliwą, więc nie ważne jak bardzo starała się zabić swoją empatię emocjonalną, nie potrafiła się jej pozbyć. Mimo iż stała się zimna i często stosowała agresję psychiczną na innych, sama nie potrafiła dobrze się przed nią bronić. Dlatego gdy jej rodzice zginęli w wypadku gdy miała 9 lat gorzko zapłakała, mimo iż nienawidziła ich z całego serca. Jej starsza siostra była już wtedy dorosła i stała się głową rodziny.
Tutaj warto dodać, że Yuru miała kompleks Rubika. Jej niesamowita ciekawość zawsze mówiła jej, by wiedzieć więcej lub by rozwiązać jakąś zagadkę. To dlatego właśnie dołączyła do wydziału śledczego, bo to po prostu rozwiązywanie tych spraw spełniało ją. Z drugiej zaś strony, ciągle doświadcza okrucieństwa tego świata, co zwolna wywoływało u niej depresję, nie ważne jak bardzo starała się ten fakt wyprzeć.Nie potrafiła jednak przestać, co pewnego dnia postawiło jej naprzeciwko jej starszej siostry, którą kocha nad życie.
Wyrosła więc na dość oschłą osobę, która jest jednak dość miękka w środku. Jest sadystką, która potrafi sprawiać innym ból z uśmiechem na twarzy, jeśli to przybliży ją do osiągnięcia zamierzonego celu i zaspokoi jej ciekawość. Wyniosła to wszakże z rodzinnego domu. Z drugiej strony zaś, widok śmierci, który nie był dla niej obcy łamał jej serce. Jej starsza siostra dostrzegła, iż może tą ciekawość przekuć w coś przydatnego dla niej. Lecz przed tym, musi pozbyć się jej słabości: Yuru za dużo myśli o martwych, za mało o żywych.